Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

Φρουτομομαχίες

Τον μήνα Νοέμβριο ετοιμαστείτε για μεγάλες φρουτομαχίες. Θα τρώμε στο σχολείο φρούτα και ο νικητής θα κερδίσει ... (είναι μυστικό).
Παρακάτω βλέπετε ένα σύννεφο λέξεων (wordle)  με τα αγαπημένα μας φρούτα. Φαίνεται καθαρά πως κέρδισε το μανταρίνι, αλλά δυστυχώς αυτό δε θα πάρει δώρο. Αντίθετα θα το φάμε.


Όταν τελειώσει ο μήνας θα σας ενημερώσουμε για τον νικητή και για το ποια φρούτα φαγώθηκαν περισσότερο.

Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013

Για να μην πούμε το νερό νεράκι....

Υπάρχουν πολλές φράσεις και παροιμίες που έχουν τη λέξη "νερό". Εμείς συγκεντρώσαμε μερικές και σας τις παρουσιάζουμε.

1. Περνάει το νερό κάτω από την ψάθα.
2. Εγώ θα κουβαλώ στον γάμο σου νερό με το κόσκινο.
3. Το ήσυχο νερό τρυπάει την πέτρα.
4. Βάζω νερό στο κρασί μου.
5. Το αίμα νερό δε γίνεται.
6. Έκανε μια τρύπα στο νερό.
7. Πνίγεται σε μια κουταλιά νερό.
8. Μπήκε το νερό στο αυλάκι.
9. Έμαθα το μάθημα νερό.
10. Τα δάκρυά του κύλησαν σαν νερό.
11. Μοιάζουν σαν δύο σταγόνες νερό.
12. Δε δίνει του αγγέλου του νερό.
13. Πήγα στη βρύση (ή στην πηγή) και νερό δεν ήπια.
14. Κάνει νερά.
15. Πίνω νερό στ' όνομά του.
16. Και από την πέτρα βγάζει νερό.
17. Είναι σαν τα κρύα τα νερά.
18. Πάω με τα νερά του.
19. Καραβοκύρης του γλυκού νερού.
20. Έδωσε γη και ύδωρ (νερό).
21. Ήπιε το αμίλητο νερό.
22. Ό,τι είπανε νερό και αλάτι.
23. Περνάει ο χρόνος σαν νερό.
24. Η κότα πίνει το νερό και ευχαριστάει τον Θεό.
25. Αν ρίξει ο Μάρτης δυο νερά και ο Απρίλης άλλο ένα, χαρά σε κείνον τον γεωργό που θα'χει φυτεμένα.
26. Διψάει η αυλή του για νερό και αυτός αλλού ποτίζει.
27. Μήνα που δεν έχει "ρο" ρίξε στο κρασί νερό.

Στην υγειά σας...

Πορεία στο μέτωπο (συνέχεια)

Διαβάζοντας μια σελίδα από το "Ημερολόγιον από τον πόλεμο του 1940",  εμπευστήκαμε και γράψαμε μια δικιά μας σελίδα.

13 Δεκεμβρίου 1940 - Παρασκευή, Μαρτύρων Ορέστη και Λουκίας

Ξυπνήσαμε νωρίς νωρίς σήμερα. Φάγαμε μισή ρέγκα και κάναμε ανάβαση σε μια χιονισμένη βουνοκορφή  1.840 μέτρων. Δεν καταφέραμε να φτάσουμε στο κατάλληλο υψόμετρο γιατί οι χιονοστιβάδες μάς παίρνανε μαζί τους. Μετά από τέσσερις ώρες ανάβασης καθίσαμε να φάμε την άλλη μισή ρέγκα. Τότε, ένα ασκέρι  Ιταλών .πλησίασε Πλησίασε κι άλλο. Πλησίασε ακόμη πιο πολύ. Εκείνη την ώρα το πήρε είδηση ο στρατηγός. "Ταμπουρωθήκαμε" και όταν μας είπε "Πυρ!", πυροβολήσαμε. Άρχισαν και αυτοί. Στη  μάχη αυτή, από τους 57 στρατιώτες είχαμε 11 τραυματίες και 6 νεκρούς. Η μάχη τέλειωσε κατά τις 3:00 μ. μ.  και οι Ιταλοί έφυγαν ηττημένοι.
Αρχίσαμε να κατεβαίνουμε απ' το βουνό περήφανοι για τη νίκη μας. Κατά τις 6:30 μ.μ. πήγαμε πάλι στο Πιτσάρι. Οι τραυματισμένοι μεταφέρθηκαν - όχι εύκολα- με φορεία και στο χωριό ένας γιατρός  -που ευτυχώς ήταν καλός-  τους έκανε ένεση.
Γυρίσαμε στο ερειπωμένο σπίτι όπου στριμωχτήκαμε 40 άτομα σε ένα δωμάτιο. Όταν  ξαπλώσαμε, κοιμηθήκαμ αμέσως.
Για να τα καταλάβετε αυτά που συνέβησαν, ένας τρόπος υπάρχει. Να τα ζήσετε!
ΝΕΝΙΚΗΚΑΜΕΝ                                               
                           Σταμάτης



13 Δεκεμβρίου 1940 - Παρασκευή

Καθώς ξημέρωσε, πρωί πρωί, φάγαμε μαι ρέγκα και ξεκινήσαμε για μια ανάβαση στην κορύφή  ενός βουνού που ήταν 1.840 μ. ψηλό. Είχε πολύ κρύο και μας δυσκόλευε να ανεβούμε ως την κο- ρυφή, παρόλα αυτά όμως τα καταφέραμε. Εκεί εντοπίσαμε πολ- λούς Ιταλούς. Μέχρι να τους πολεμήσουμε είχε έρθει το απόγευμα. Δυστυχώς ένας σύντροφός μας τραυματίστηκε βαριά και έπρεπε να επιστρέψουμε στο χωριό. Πήγαμε τον σύντροφό μας στον γιατρό για να του κάνει ένεση. Έγινε καλύτερα. Την νύχτα, βρήκαμε ένα μικρό δωμάτιο. Σαράντα άτομα μέσα σε ένα δωμάτιο.
Για να δούμε τι θα συμβεί την επόμενη μέρα, όταν ξημερώσει!

Χαρά

Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 1940

Αρχίσαμε πρωί πρωί την ανάβαση για μια κορυφή που ήταν 1.840 μ.  Περπατώντας αμέριμνα, χωρίς  να ξέρουμε τι θα μας συμβεί, ανεβαίναμε και όλο ανεβαίναμε το δύσκολο αυτό μονοπάτι. Ξαφνικά άρχισε να χιονίζει και το δύσκολο μονοπάτι έγινε ακόμη πιο δύσκολο. Αλλά εμείς οι Έλληνες δε σταματάγαμε με τίποτα... Ποτέ! Συναντήσαμε μια ομάδα Ιταλών και πολεμήσαμε μαζί τους.
Το χιόνι σταμάτησε. Είχαμε δύο ελαφριά τραυματισμένους - ο ένας ήμουν εγώ- και έναν βαριά. Τον βαριά τραυματισμένο τον πήρα στην πλά της μου και σε δυο ώρες φτάσαμε στο χωριό.  Πήγαμε σε έναν κοντινό γιατρό και μας έκανε ένεση. 
Φτάσαμε κουρασμένοι στο έρημο σπίτι στο Πιτσάρι. Κοιμηθή-καμε σε ένα δωμάτιο σαράντα άτομα.
  

Παναγιώτης
13  Δεκεμβρίου 1940 - Παρασκευή

Ξυπνήσαμε πρωί πρωί και ανεβήκαμε ένα ψηλό βουνό που η κορυφή του ήταν 1.840 μ.  Καθώς ανεβαίναμε, άρχισε να χιονίζει. Τα πάντα είχαν γίνει άσπρα. Μετά από μια δύσκολη διαδρομή και με κομμένη την ανάσα φτάσαμε στην κορυφή του βουνού. Εκεί συναντήσαμε μια ομάδα Ιταλών και τους πολεμήσαμε. Η μάχη ήταν δύσκολη. Αρκετοί από εμάς τραυματίστηκαν. Στο τέλος όμως καταφέραμε να τους νικήσουμε. Πήραμε τους τραυματισμένους και αρχίσαμε να κατεβαίνουμε σιγά σιγά το βουνό. Όταν επιστρέψαμε στο χωριό, ένας γιατρός έδωσε στους τραυματίες τις πρώτες βοήθειες. Σε έναν στρατιώτη που ήταν βαριά τραυματισμένος χρειάστηκε να του κάνει μια ένεση για να μπορέσει να του βγάλει μια σφαίρα που ήταν στο δεξί του πόδι.
Τη νύχτα μαζευτήκαμε σαράντα άτομα σε ένα δωμάτιο για να κοιμηθούμε.

                                                                                     Νεφέλη

Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2013

Πορεία στο μέτωπο...

Με αφορμή το κείμενο "Ημερολόγιον από τον πόλεμον του 1940" που διαβάσαμε στο βιβλίο μας και ένα αφιέρωμα της ΕΤ1 που παρακολουθήσαμε στο διαδίκτυο, δύο συμμαθήτριές μας έγραψαν τα παρακάτω για τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν οι φαντάροι στο μέτωπο.

Οι στρατιώτες στο μέτωπο ήταν αναγκασμένοι να περπατάνε για
ώρες, ίσως και μέρες, σε αδιάβατα μονοπάτια. Πυκνό χιόνι κάλυπτε τα βουνά και οι φαντάροι κρύωναν. Πολλές φορές
πάθαιναν κρυοπαγήματα και έχαναν κάποιο μέλος του σώματός τους. Ο φόβος του εχθρού ήταν μεγάλος. Προχωρούσαν με την ψυχή στα δόντια. Η πείνα τους βασάνιζε. Άλλοτε μισή κονσέρβα, άλλοτε μισή κουραμάνα και πότε πότε ένα κομματάκι τυρί ή μια ρέγκα.
Κάτι άλλο που ταλαιπωρούσε τους στρατιώτες μας ήταν οι ψείρες. Εκατοντάδες πάνω στα ρούχα τους, στα κεφάλια τους, στα σώματά τους.
Μα η δυσκολότερη δυσκολία από όλες ήταν ότι τα αγαπημένα τους πρόσωπα - μάνα, πατέρας, αδέρφια, γυναίκα, παιδιά - ήταν μακριά, πολύ μακριά. Και ίσως να μην τους ξανάβλεπαν ποτέ.

Αθηνά


Οι δυσκολίες που είχαν να αντιμετωπίσουν οι στρατιώτες στο μέτωπο ήταν πολλές: δύσκολες αναβάσεις, άσχημες καιρικές συνθήκες, μεγάλη κούραση, έλλειψη φαγητού, ο κίνδυνος του εχθρού, έλλειψη όπλων και πολεμοφοδίων, κρυοπαγήματα, ψείρες και άλλες αρρώστιες που δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν γιατί δεν υπήρχαν φάρμακα. Μια άλλη δυσκολία ήταν η ώρα που έφτανε η νύχτα. Κοιμόντουσαν όλοι μαζί στριμωγμένοι σε ένα δωμάτιο. Οι στρατιώτες δε ζούσαν κάτω από φυσιολογικές συνθήκες, λόγω του πολέμου. Για παράδειγμα δεν είχαν τη δυνατότητα να κάνουν μπάνιο ή να βάλουν κάποιο καθαρό ρούχο.

Βάσια



Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2013

Πόσο καλά γνωρίζετε τα Γεωμετρικά χρόνια; Προσπαθήστε να λύσετε το σταυρόλεξο της ομάδας "Τα αχτύπητα αστέρια".

Γεωμετρικά χρόνια

Γεωμετρικά χρόνια

Σταυρόλεξο

Ολοκληρωσε το σταυρόλεξο, και μετά πάτα στον έλεγχο για να δεις το αποτέλεσμαr. IΜπορείς να πατήσεις το πλήκτρο "Βοήθεια" για να βγει ένα γράμμα.

1         2        
             
             
  3     4          
             
             
             
       5        
             

Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2013

Επίσκεψη στο Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδας




Την Παρασκευή 4 Οκτωβρίου επισκεφτήκαμε με την τάξη μας το Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδας που βρίσκεται στον Πειραιά.

Όταν φτάσαμε εκεί, είδαμε έξω από το μουσείο αντικείμενα από πλοία του πολεμικού ναυτικού (κανόνια, πολυβόλα, άγκυρες), νάρκες και το πάνω μέρος από το υποβρύχιο "Παπανικολής".
Μόλις μπήκαμε μέσα, είδαμε ένα μέρος από τα Κονώνεια Τείχη του Πειραιά και ένα τεράστιο χάλκινο άγαλμα (αντίγραφο από το άγαλμα που βρίσκεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας). Άλλοι λέγαμε ότι το άγαλμα παριστάνει τον Δία και άλλοι τον Ποσειδώνα. Απάντηση δεν υπάρχει γιατί δεν έχει βρεθεί αυτό που κρατούσε στο χέρι του.

Εσωτερικά το μουσείο είναι χωρισμένο σε πολλές αίθουσες. Εμείς είδαμε καλά δύο από αυτές. Στη μια αίθουσα υπήρ- χαν πίνακες ανθρώπων της θάλασσας (καπετάνιοι, ναύαρχοι, πλοιοκτήτες) και στην άλλη αίθουσα υπήρχαν αντίγραφα πλοίων της αρχαιό- τητας. 



Στην αίθουσα με τους πίνακες μας έγινε μια ενημέρωση για την εξέλιξη των πλοίων από την προϊστορική εποχή μέχρι σήμερα. Στην άλλη αίθουσα παρακολουθήσαμε ένα πρόγραμμα για την αθηναϊκή τριήρη.

Λίγο πριν φύγουμε, ξεναγηθή- καμε και στις υπόλοιπες αίθουσες του μουσείου. Είδαμε αντικείμενα από τη θαλαμηγό του Ωνάση, μικρογραφίες πολεμικών πλοίων από τους βαλκανικούς πολέμους, και τον Α΄και τον Β΄παγκόσμιο πόλεμο, προτομές ηρώων της επανάστασης του 1821, όπλα, στολές πλοιάρχων, μικρογραφίες διαφόρων ειδών πλοίων, τιμόνια, άγκυρες και τόσα άλλα που δεν μπορούμε να τα θυμηθούμε.
Δυστυχώς έφτασε η ώρα της αναχώρησης και το τέλος της πρώτης μας  εκπαιδευτικής επίσκεψης. Υπομονή... πλησιάζει η επόμενη.


 

Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 2013

Ας συστηθούμε ...



Σας καλωσορίζουμε στο ιστολόγιό μας με τίτλο "Ώρα για μάθημα...".
Είμαστε οι μαθητές της Δ΄ τάξης του 13ου Δημοτικού Σχολείου Αιγάλεω ("Άγγελος Σικελιανός").
Η ομάδα μας αποτελείται από 20 άτομα: 11 αγόρια, 8 κορίτσια και τη δασκάλα μας.
Φτιάξαμε αυτό το ιστολόγιο για να μας γνωρίσετε. Θα αναρτούμε τα νέα μας και τις δραστηριότητές μας.

 

Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2013

Μικροί ποιητές


Οι αναμνήσεις του καλοκαιριού δοσμένες με μια ποιητική διάθεση...

Οι μαθητές χωρίστηκαν σε ομάδες των δύο και έφτιαξαν από ένα δίστιχο. Τα δίστιχα μπήκαν σε σειρά, βάλαμε τίτλο και έτοιμα τα ποιήματα.








Πέμπτη 3 Οκτωβρίου 2013



Πρώτη μέρα στο σχολείο...
Τι σκέφτονται οι μαθητές όταν ακούνε τη λέξη "σχολείο";  Τους ζήτησα να γράψουν τρεις λέξεις ο καθένας και να το αποτέλεσμα.