Ένα πρωτότυπο δέντρο

   Τελικά δεν ήταν εχτές η τελευταία ανάρτηση της χρονιάς. Αυτή η ανάρτηση είναι εντελώς προσωπική μου. Αφορά το πιο συγκινητικό δώρο που πήρα ποτέ από τους μαθητές μου. Πρόκειται για ένα δέντρο που στα φύλλα του έχει σκέψεις των μαθητών για μένα και τα δύο χρόνια που περάσαμε μαζί. Ευχαριστώ πολύ τα παιδιά αλλά και τις μητέρες που ασχολήθηκαν για αυτό το τόσο ωραίο αποτέλεσμα. Ελπίζω μόνο αυτά που έγραψαν τα παιδιά να τα εννοούσαν.

 Καλό καλοκαίρι

Η τελευταία ανάρτηση της χρονιάς

13 Ιουνίου 2014

    Αυτή είναι  η τελευταία ανάρτηση που κάνουμε ως μαθητές της Δ΄ τάξης.

     Ολοκληρώσαμε με επιτυχία και τη φετινή σχολική χρονιά και ετοιμαζόμαστε ολοταχώς για τις καλοκαιρινές μας διακοπές. Ας γεμίσουμε τις μπαταρίες μας, γιατί μας περιμένει μια δύσκολη τάξη. 

    Σας αποχαιρετούμε με την τελευταία μας ομαδική κατασκευή που την αφιερώνουμε στα παιδιά όλου του κόσμου.

Καλό καλοκαίρι

Αφιερωμένο στα παιδιά όλου του κόσμου

Τετάρτη 11 Ιουνίου 2014, 20:00΄.

   

Η γιορτή άρχισε με ομιλία του
διευθυντή μας, κ. Παναγιώτη Μαλάμη

Ξεκίνησε η γιορτή λήξης της φετινής σχολικής μας χρονιάς με αφιέρωμα στο Δημοτικό μας τραγούδι. Κάθε τάξη είχε αναλάβει να παρουσιάσει μια πτυχή του τραγουδιού αυτού. Τραγούδια του γάμου, της φύσης, της ξενιτιάς, της παραλογής και φυσικά τα σατιρικά τραγούδια που εμείς με τοοοοοόση επιτυχία παρουσιάσαμε. 

Τα τριτάκια

    Η βραδιά κυλούσε ήρεμα, ώσπου έφτασε και η ώρα του αποχαιρετισμού της έκτης τάξης. Πάντα αυτή η ώρα προκαλεί συγκίνηση και σε αυτούς που φεύγουν, αλλά και σε αυτούς που μένουν καθώς

Τα πεμπτάκια

σκέφτονται πως γρήγορα θα βρεθούν και εκείνοι σε αυτή τη θέση. 

    Παιδιά της έκτης, σας ευχόμαστε και εμείς καλή σταδιοδρομία και καλό κουράγιο στο "Μεγάλο Σχολείο" που θα πάτε.

Καλή σταδιοδρομία

Τετάρτη 11 Ιουνίου 2014, 23:00' .

   Ώρα να τα μαζεύουμε γιατί η γιορτή τελείωσε. Του χρόνου πάλι.

Ήρθε η σειρά μας 

Πώς το τρίβουν το πιπέρι;

Η χορωδία μας

Τελευταία επίσκεψη της χρονιάς

 

Κάναμε μια μικρή επανάληψη για να θυμηθούμε όσα
μάθαμε στις προηγούμενες επισκέψεις

 Στις  5 Ιουνίου 2014 πραγματοποιήσαμε την τελευταία επίσκεψη της φετινής σχολικής χρονιάς. Πήγαμε στο Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής στην Ελευσίνα και καθώς συμπληρώσαμε τρεις επισκέψεις σε αυτό, πήραμε και το δίπλωμά μας ως καλοί πεζοί και μελλοντικοί οδηγοί. 

Βάλομε ζώνες και κράνη και βγήκαμε στους δρόμους

   Η μέρα ήταν ηλιόλουστη (την προηγούμενη έβρεχε). Φτάνοντας εκεί είχαμε και μια μικρή αγωνία για τη γραπτή εξέταση που θα κάναμε. Ευτυχώς δουλέψαμε ομαδικά και ό,τι δεν ήξερε ο ένας το συμπλήρωνε ο άλλος. Στο τέλος οδηγήσαμε τα αμαξάκια και πήγαμε για παιχνίδι.

 

Τρέμετε πεζοί...

 Φέτος κάναμε αρκετές εκπαιδευτικές επισκέψεις. Ας ελπίσουμε πως αυτό θα συνεχιστεί και του χρόνου.

Καλό καλοκαίρι

Ο υπεύθυνος του πάρκου...

... μας έδωσε τα αναμνηστικά μας διπλώματα.

Πρώτη μέρα στο σχολείο

  Ο Τρύφωνας, ο παπαγάλος, είναι ο ήρωας του  βιβλίου  "Τρύπωνας ο φαφαγάλος" της Άννας Κωσταλλά. Αυτός ο παπαγάλος μιλάει αλλά μπερδεύει το πι με το φι.
      Τα παιδιά εμπνευσμένα από το απόσπασμα του βιβλίου που διαβάσαμε στην τάξη, συνέχισαν με τη φαντασία τους την παρακάτω ιστορία.  (Το κομμάτι με τα κόκκινα γράμματα ήταν δοσμένο από το βιβλίο. Τα παιδιά μπορούσαν να συνεχίσουν από εκείνο το σημείο ή να ξεκινήσουν με δικό τους τρόπο.)

   Μια μέρα ο Τρύφωνας επισκέφτηκε την τάξη της Αλεξάνδρας.
- Κυρία, κυρία! Ένας παπαγάλος έξω από το παράθυρο! φώναξαν τα παιδιά.
Ήταν ο Τρύφωνας. Είχε κολλήσει το μουσκεμένο του ράμφος του πάνω στο κλειστό τζάμι και τα πανέξυπνα ζωηρά μάτια του ήταν καρφωμένα πάνω στη δασκάλα. Τα παιδιά σηκώθηκαν όρθια και πλησίασαν το παράθυρο για να δουν καλύτερα. Μόλις τον είδε η Αλεξάνδρα του άνοιξε να μπει μέσα. Μόλις μπήκε μέσα τινάχτηκε και είπε:
- Είμαι ο Τρύπωνας με πι όφως πάντασμα.

- Τι είπες, καλό μου πουλάκι; είπε η δασκάλα.
- Είφα φως είμαι ο Τρύπωνας με πι όπως πράουλα, ξαναείπε ο Τρύφωνας.
- Κατάλαβα έχεις κουσούρι! του είπε , τέλος πάντων ας γυρίσουμε στο μάθημά μας. Πού τονίζεται η λέξη πόνος;
- Η λέξη φόνος τονίζεται στο νι!!! πετάχτηκε ο Τρύφωνας.
- Ποιος το είπε αυτό; φώναξε η δασκάλα.
- Εγώ, ο Τρύπωνας ο φαφαγάλος, είπε εκείνος.
- Λάθος!!! απάντησε η κυρία.
- Το ξέρω! Η Καλλιόφη που έχει φει φως φρέφει να κάνω λάθη για να μάθω! απάντησε ο παπαγάλος.
   Ξαφνικά! ΝΤΡΡΡΡΡΙΝ! χτύπησε το κουδούνι για σχόλασμα. Τότε η Αλεξάνδρα πήρε τον Τρύφωνα και γύρισε σπίτι. 
Κωνσταντής

Η Επίσκεψη του Τρύπωνα

  Ο Τρύφωνας, ο παπαγάλος, είναι ο ήρωας του  βιβλίου  "Τρύπωνας ο φαφαγάλος" της Άννας Κωσταλλά. Αυτός ο παπαγάλος μιλάει αλλά μπερδεύει το πι με το φι.
      Τα παιδιά εμπνευσμένα από το απόσπασμα του βιβλίου που διαβάσαμε στην τάξη, συνέχισαν με τη φαντασία τους την παρακάτω ιστορία.  (Το κομμάτι με τα κόκκινα γράμματα ήταν δοσμένο από το βιβλίο. Τα παιδιά μπορούσαν να συνεχίσουν από εκείνο το σημείο ή να ξεκινήσουν με δικό τους τρόπο.)

   Μια μέρα ο Τρύφωνας επισκέφτηκε την τάξη της Αλεξάνδρας.
- Κυρία, κυρία! Ένας παπαγάλος έξω από το παράθυρο! φώναξαν τα παιδιά.
Ήταν ο Τρύφωνας. Είχε κολλήσει το μουσκεμένο του ράμφος του πάνω στο κλειστό τζάμι και τα πανέξυπνα ζωηρά μάτια του ήταν καρφωμένα πάνω στη δασκάλα. Τα παιδιά σηκώθηκαν όρθια και η δασκάλα τους είπε:
- Καθίστε κάτω, ποιος σας είπε να να σηκωθείτε;

- Εμείς, είπαν τα παιδιά.
- Καλά, δε θα σας βάλω τιμωρία. Μόνο επειδή είναι η πρώτη φορά, είπε η δασκάλα.
    Μετά, όταν η δασκάλα δεν κοιτούσε, ο Τρύφωνας μπήκε στην τάξη απ' τον αεραγωγό και είπε:
- Φολύ σκόνη έχουν απτοί οι αεραγωγοί.
     Όταν η δασκάλα γύρισε πίσω και τον είδε ούρλιαζε.
-  Αααα! Παπαγάλος! είπε η δασκάλα ουρλιάζοντας.
- Αααα! Χοντρή! είπε ο Τρύφωνας ουρλιάζοντας.
- Γιατί υπάρχει ένας παπαγάλος εδώ, Αλεξάνδρα; ρώτησε θυμωμένη την Αλεξάνδρα.
- Ο Τρύφωνας είναι άκακος. Δε θα καταλάβετε πως είναι εδώ, είπε η Αλεξάνδρα.
   Μια ώρα μετά.
- Θα σε πιάσω παλιοπούλι! Δε θα σε πιάσω, είσαι γρήγορο. Και γι' αυτό θα φύγω με την αξιοπρέπειά μου. Αχ! το κεφαλάκι μου, είπε η δασκάλα.
- Μπράβο, Τρύφωνα! Σήμερα δε θα έχουμε σχολείο, είπαν όλα τα παιδιά.
- Τρύφωνα, πρέπει να έρθεις και στο φροντιστήριο, είπε χαρούμενα η Αλεξάνδρα. 
(Κωνσταντίνος)

Ξενάγηση στην Ακρόπολη (Σταμάτης)

   Στις 7 Μαΐου πήγαμε εκδρομή στην Ακρόπολη.
   Η Ακρόπολη είναι το στολίδι της Αθήνας  από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
   Καθώς ανηφορίζεις τον βράχο της Ακρόπολης συναντάς στα δεξιά σου τον ναό της Αθηνάς Νίκης ή Απτέρου Νίκης. Ο ναός είναι ιωνικού ρυθμού, αμφίπτερος, με τέσσερις κίονες στην ανατολική πλευρά και άλλους τόσους πίσω. Στη ζωφόρο του απεικονίζονται  μια συνέλευση θεών και μάχες μεταξύ Ελλήνων και Βαρβάρων. Ονομάστηκε ναός της Απτέρου Νίκης, γιατί αντίθετα με τη συνήθεια που ήθελε τη Νίκη με φτερά, οι Αθηναίοι "έκοψαν" τα φτερά  της για να μην εγκαταλείψει τον τόπο τους.
   

Περνώντας από τα Προπύλαια, που είναι η είσοδος της Ακρόπολης στα δυτικά, αντιλαμβάνεσαι το μεγαλείο της. Τα Προπύλαια σχεδιάστηκαν από τον Μνησικλή και συνδυάζουν τον ιωνικό και τον δωρικό ρυθμό. Είναι πιθανόν να μην αποπερατώθηκαν ποτέ  γιατί τα εγκαίνιά τους έγιναν βιαστικά , λόγω του Πελοποννησιακού πολέμου. Ένα τμήμα στη βόρεια πλευρά των Προπυλαίων είναι η πινακοθήκη της Αθήνας του 5ου αιώνα  π.Χ.
   Προχωρώντας φτάνεις στο Ερέχθειο, χτισμένο στο σημείο όπου

λατρεύονταν αρχαίες θεότητες. Ο ναός είναι χωρισμένος σε δύο μέρη: το ανατολικό, με κίονες ιωνικού ρυθμού, που ήταν αφιερωμένο στην Αθηνά Πολιάδα και το δυτικό, αφιερωμένο στον Ποσειδώνα-Ερεχθέα, όπου ήταν και η ιερή ελιά της Αθηνάς. Στην νότια πλευρά, βρίσκεις τις Καρυάτιδες, έξι κόρες ντυμένες και στολισμένες εξαιρετικά, με καλάθια στο κεφάλι στολισμένα με ιωνικά σχέδια. Δεν είναι ολόιδιες - έχουν διαφορετικά χτενίσματα και λεπτομέρειες στην εμφάνιση, θυμίζοντας την ομορφιά των κοριτσιών από τις Καρυές της Λακωνίας που ήταν ιέρειες της Άρτεμης.
      Τελευταίος και πιο μεγαλόπρεπος είναι μπροστά σου ο Παρθενώνας που χτίστηκε πάνω στα ερείπια ενός ναού αφιερωμένου στην Αθηνά που καταστράφηκε από τους Πέρσες. Άρχισε  να χτίζεται το 447 π.Χ και ολοκληρώθηκε το 438 π.Χ από τους αρχιτέκτονες Ικτίνο και Καλλικράτη. Τα γλυπτά είναι έργα τοου Φειδία και είναι από Πεντελικό μάρμαρο. Είναι ναός δωρικού ρυθμού, περίπτερος, με 17 κίονες στις μακριές και 8 στις στενές πλευρές. Οι κίονες στηρίζονται απευθείας στη βάση του ναού κι έχουν είκοσι ραβδώσεις. Το περίεργο είναι ότι καμιά πέτρα δεν είναι ίδια με την άλλη και ότι κάθε κίονας "φουσκώνει" λίγο στο μέσο και στενεύει προς την κορυφή. Επίσης οι κίονες κλίνουν προς τα μέσα ενώ το δάπεδο έχει απόκλιση 10 εκατοστών. Έτσι αυτές οι κλίσεις δίνουν κίνηση στο σύνολο και το κάνουν ανθεκτικό στους σεισμούς.
   Στο εσωτερικό του Παρθενώνα, στο σηκό, ήταν το δωδεκάμετρο χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς. Γύρω στον εξωτερικό τοίχο του σηκού υπάρχει η ζωφόρος, στοιχείο ιωνικού ρυθμού, ενώ γύρω στην εξωτερική πλευρά υπάρχουν τρίγλυφα και μετόπες με θέματα από τον Τρωικό πόλεμο, την Κενταυρομαχία, τη Γιγαντομαχία και την Αμαζονομαχία, στοιχεία δωρικού ρυθμού. Το ανατολικό αέτωμα απεικονίζει τη γέννηση της Αθηνάς ενώ το δυτικό τη διαμάχη Αθηνάς - Ποσειδώνα.
 

 Τελειώνοντας την ξενάγηση, νιώθεις θλίψη που μνημεία βρίσκονται σε μουσεία, σε διάφορες φάσεις ανακαίνισης ή δεν υπάρχουν καν. Οργίζεσαι που η ομορφιά κρύβεται πίσω από σκαλωσιές. Εκεί όμως που κάποτε ήταν ο ναός του Δία, τώρα κυματίζει η γαλανόλευκη και μας θυμίζει ότι η Ελλάδα, όπως άλλωστε και η Ακρόπολη, αντέχει σ' όλες τις ταλαιπωρίες.