Επίσκεψη στο σπίτι της Αγγελικής Χατζημιχάλη (ομαδική δουλειά)

    Την Πέμπτη 27 Μαρτίου πήγαμε επίσκεψη στο σπίτι της Αγγελικής Χατζημιχάλη. Η Αγγελική Χατζημιχάλη ήταν μια λαογράφος που γύρισε όλη την Ελλάδα για να συγκεντρώσει αντικείμενα λαϊκής τέχνης, αλλά κυρίως ήθη και έθιμα του λαού μας. 
    Όταν φτάσαμε εκεί μας υποδέχτηκαν έξω από το σπίτι, χτυπήσαμε το ρόπτρο (το κουδούνι της εποχής), μπήκαμε μέσα και ξεκίνησε το ταξίδι στον χρόνο. 

Το τζάκι και  ο τεράστιος πίνακας

     Το πρώτο δωμάτιο που είδαμε ήταν το σαλόνι. Εκεί οι ξεναγοί μας ( δύο πολύ ευγενικές κυρίες) μας καλωσόρισαν, μας μίλησαν για την ιδιοκτήτρια του σπιτιού και μας πληροφόρησαν για το τι θα δούμε. Στο δωμάτιο προσέξαμε έναν τεράστιο πίνακα που έδειχνε κάποιους ανθρώπους που έκαναν δουλειές της υπαίθρου. Όλα γύρω ήταν ξυλόγλυπτα και τα τζάμια ήταν ζωγραφισμένα (βιτρό). Είδαμε πολλές ρόκες, μας μίλησαν για το αδράχτι και το σφοντύλι και μάθαμε από πού βγήκε η φράση:"Μου ήρθε ο ουρανός σφοντύλι". Τέλος μας έδειξαν και πολλές φωτογραφίες της Αγγελικής Χατζημιχάλη με τον άντρα της και τα παιδιά της. (Γιώργος, Κωνσταντίνος, Λουκάς, Σοφιλιάνα)

Μικρός αργαλειός

    Έπειτα ανεβήκαμε μια παλιά ξύλινη σκάλα και μπροστά μας έχασκε ολάνοιχτη η πόρτα του δωματίου του αργαλειού. Εκεί, εκτός από τον μεγάλο αργαλειό, υπήρχε και ένας μικρός και μια ανέμη. Μα ας ξεκινήσουμε από την αρχή. Πρώτα μας έδειξαν τον μεγάλο αργαλειό. Πάνω του υπήρχε το χτένι που ξεχώριζε τις κλωστές η νοικοκυρά που καθόταν σε έναν πάγκο. Μας είπαν πως ανάμεσα από τις κλωστές περνούσε την σαΐτα. Έτσι ύφαινε. Πάμε τώρα στον πιο μικρό. Είχε σχήμα ορθογώνιου παραλληλογράμμου και με μια πραγματική χτένα μάθαιναν τα μικρά κοριτσάκια να υφαίνουν χαλάκια. Μας εξήγησαν ακόμη πώς με την

Μεγάλος αργαλειός

ανέμη τύλιγαν την κλωστή και πως έφτιαχναν ρούχα εκτός από μαλλί και με βαμβάκι και μετάξι. Μάθαμε ακόμη πως τους μεταξοσκώληκες τους έφεραν στην Ευρώπη μοναχοί μέσα στις μαγκούρες τους.  (Θωμάς, Σταμάτης, Χρήστος) 

Η επιστολή του Άγγελου Σικελιανού

   Από αυτό το δωμάτιο μεταφερθήκαμε στο γραφείο της λαογράφου. Σε αυτόν τον φωτεινό χώρο η Αγγελική, μπροστά στη γραφομηχανή της, έγραφε τα βιβλία της. Την είδαμε αυτή τη γραφομηχανή όπως και πολλά άλλα προσωπικά της αντικείμενα. Εντύπωση μας προκάλεσε μια επιστολή που έστειλε στη Χατζημιχάλη ο Άγγελος Σικελιανός. Θα σας δώσουμε και μια πληροφορία. Το γραφείο επικοινωνούσε με ένα μικρό δωματιάκι που την πόρτα του η Αγγελική την έκρυβε με μια βιβλιοθήκη. Εκεί μέσα έκρυψε αρκετούς ανθρώπους που κινδύνευαν από τους Γερμανούς κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η βιτρίνα με τις στολές

    Έπειτα κατεβήκαμε την ξύλινη σκάλα και μπήκαμε σε ένα μικρό δωμάτιο που ήταν το καθιστικό της Αγγελικής Χατζημιχάλη. Για να μπούμε περάσαμε από μια ξυλόγλυπτη πόρτα και εκεί βρίσκονταν οι δύο αυθεντικές καρέκλες που καθόταν η Αγγελική. Το δωμάτιο τώρα έχει σχέση με τις στολές. Σε μια βιτρίνα υπάρχουν τρεις κούκλες που είναι ντυμένες με παραδοσιακές στολές. Η πρώτη κούκλα φοράει την αντρική επίσημη στολή των Κρητικών. Στο κεφάλι έχει ένα μαύρο σαρίκι και μας είπαν πως οι Κρητικοί πρόσθεσαν σε αυτό τα δάκρυα που κρέμονται γύρω γύρω προς τιμήν των ανθρώπων που σκοτώθηκαν στο Αρκάδι. Οι άλλες δύο στολές είναι γυναικείες και γιαννιώτικες. Η μία είναι η επίσημη και η άλλη η καθημερινή. Σε άλλη βιτρίνα υπάρχει και μια ποδιά φτιαγμένη από μετάξι. Αυτή η αίθουσα ήταν πραγματική υπέροχη. (Κωσταντής, Νεφέλη, Παναγιώτης, )

Το τζάκι , το τραπέζι και οι καρέκλες

    Αμέσως μετά περάσαμε στο διπλανό δωμάτιο που ήταν η τραπεζαρία. Εκεί είδαμε διάφορα πράγματα: το ξύλινο τραπέζι και τις καρέκλες της Αγγελικής, μεγάλες και μικρές στάμνες, ζωγραφισμένα πιάτα που διακοσμούσαν τους τοίχους και διάφορα χάλκινα αντικείμενα, όπως λυχνάρι, λάμπα πετρελαίου κ.α. Στο δωμάτιο υπήρχε και τζάκι όπου πάνω του είχε μια σχάρα για να ζεσταίνονται τα φαγητά. Η πόρτα της τραπεζαρίας είχε και ένα πορτάκι όπου από εκεί η Αγγελική Χατζημιχάλη φώναζε την υπηρέτριά της για να της φέρει το δίσκο με το φαγητό. Αυτή η αίθουσα ήταν κατά τη γνώμη μας η καλύτερη απ΄ όλες. (Αθηνά, Αλεξάνδρα, Καλλιόπη, Μάριος)

Η κουζίνα

    Έπειτα πήγαμε στην κουζίνα. Εκεί μας έκανε εντύπωση το πόσο μικρή ήταν και το πόσα πολλά πράγματα χωρούσε. Μας είπαν όμως πως το μόνο αντικείμενο που ανήκε στην Αγγελική Χατζημιχάλη ήταν ο μαντεμένιος φούρνος που λειτουργούσε με ξύλα. Όταν είχαν καεί τα ξύλα, έπαιρναν τα κάρβουνα και τα έβαζαν σε κάτι πορτάκια που ζέσταιναν τα μάτια της κουζίνας και μαγείρευαν το φαγητό. Στο δωμάτιο είδαμε ένα χαμηλό τραπεζάκι (σοφράς), μια πινακωτή, μια πήλινη λεκάνη για ζύμωμα, έναν τέντζερη με καπάκι, ένα χαβάνι και ένα ξύλινο γουδί, έναν μύλο του καφέ, έναν μύλο του κιμά και έναν μύλο του τυριού. Το πιο περίεργο πράγμα εκεί μέσα ήταν μια τεράστια ξύλινη κουτάλα που την είχαν γιατί μαγείρευαν για πολλούς ανθρώπους. Ξεχάσαμε και τα πήλινα ποτηράκια για τους καλεσμένους της. 

Αντικείμενα της κουζίννας

Τέλος επιστρέψαμε στο σαλόνι και μας έδωσαν πήλινες μολυβοθήκες και μας είπαν να ζωγραφίσουμε κάτι που μας έκανε εντύπωση από το σπίτι ή ό,τι άλλο θέλαμε εμείς. Ζωγραφίζαμε κάτω από τους ήχους παραδοσιακής μουσικής. Φεύγοντας πήραμε μαζί τη μολυβοθήκη μας και πολύ ωραίες εντυπώσεις. (Βασίλης, Γιώργος, Σεμίνα, Χαρά)
      Σας προτείνουμε να κάνετε κι εσείς μια επίσκεψη στο σπίτι της Αγγελικής Χατζημιχάλη. Μπορείτε να το συνδυάσετε με μια κυριακάτικη βόλτα στην Πλάκα. Θα περάσετε όμορφα και είναι και δωρεάν.

Οι μαθητές της Γ΄ τάξης την ώρα που ζωγραφίζουν

Εμείς την ώρα που ζωγραφίζαμε