Κυριακή 25 Μαΐου 2014

Επίσκεψη στην Ακρόπολη (Νεφέλη)

   Την Τετάρτη 14  Μαΐου πήγαμε επίσκεψη στον Ιερό βράχο της Ακρόπολης.
   Καθώς ανεβαίναμε τη σκάλα, λίγο πριν να φτάσουμε, είδαμε το θέατρο του Ηρώδου του Αττικού. Η κυρία μας μας είπε ότι το έφτιαξε ο Ηρώδης ο Αττικός προς τιμήν της γυναίκας του.
   Σαν φτάσαμε,είδαμε τα Προπύλαια όπου οι εξωτερικοί κίονες είναι δωρικού ρυθμού και οι εσωτερικοί είναι ιωνικού.
   Στα δεξιά μας είδαμε τον ναό της Απτέρου Νίκης, ο οποίος ήταν αφιερωμένος στην Αθηνά Νίκη και όχι στη θεά Νίκη. Στο άγαλμα που ήταν στο εσωτερικό του ναού είχαν βγάλει τα φτερά για να μη φύγει η νίκη από την πόλη τους για αυτό την ονόμασαν και Άπτερη Νίκη.
   Αφού περάσαμε τα Προπύλαια, είδαμε το μέρος όπου πίστευαν πως ήταν το χάλκινο άγαλμα της θεάς Αθηνάς. Μάλιστα οι ναυτικοί έβλεπαν από τη θάλασσα το δόρυ του αγάλματος. Ύστερα πήγαμε να δούμε το Ερέχθειο, ένα από τα πιο θαυμαστά έργα της Ακρόπολης. Ο ναός  είχε χτιστεί στο σημείο που
σύμφωνα με τον μύθο, έγινε η μονομαχία της Αθηνάς και του Ποσειδώνα. Το Ερέχθειο είναι λίγο διαφορετικός ναός. Γιατί; Επειδή από τη δεξιά πλευρά που ήταν αφιερωμένη στον Ποσειδώνα αντί για κίονες είχε τις Καρυάτιδες που πήραν το όνομά τους από το χωριό Καρυές στην Αρκαδία. Από την αριστερή πλευρά υπάρχουν κανονικοί κίονες δωρικού ρυθμού και αυτό το μέρος του ναού ήταν αφιερωμένο στη θεά Αθηνά, όπου και υπήρχε το ξύλινο άγαλμά της που πίστευαν πως είχε πέσει από τον ουρανό. Επίσης το συγκεκριμένο άγαλμα το στόλιζαν με ένα πέπλο στη γιορτή των Παναθηναίων.
   Έπειτα από όλα αυτά περάσαμε στον πιο θαυμαστό ναό σε ολόκληρη την Ακρόπολη... τον Παρθενώνα.  Τι να πρωτοπείς για το λαμπρό αυτό μνημείο!  Για τις μετόπες του, για τα αετώματα, για τη ζωφόρο ή για το χρυσελεφάντινο  άγαλμα της Αθηνάς, έργο του Φειδία που μακάρι να υπήρχε μέχρι σήμερα ;  Γιατί τόσα χρόνια πέρασαν, αλλά ... αλλά δεν παύει μετά από τόσα χρόνια να είναι... καταπληκτικό. 

   Μετά ανεβήκαμε σε ένα ψηλό σημείο όπου κυμάτιζε η ελληνική σημαία και από εκεί είδαμε τον ναό του Ηφαίστου, τους στύλους  του Ολυμπίου Διός, το Παναθηναϊκό στάδιο και .... ολόκληρη την Αθήνα.  Έπειτα κάτσαμε λίγο έξω από το παλιό μουσείο της Ακρόπολης από όπου είδαμε και το θέατρο του Διονύσου.
   Έτσι, δυστυχώς, τελείωσε η επίσκεψή μας στην Ακρόπολη των Αθηνών. Πρέπει να ήταν η καλύτερη εκδρομή που έχουμε κάνει και αν και   έχω ξαναπάει στην Ακρόπολη και ίσως να ξαναπάω στο μέλλον,  το σίγουρο είναι ένα:Δεν πρόκειται ποτέ μα ποτέ να χάσει τη μοναδικότητά της. Προτείνω λοιπόν σε όλους να πάνε να τη θαυμάσουν. Γιατί όσο και να κουραστεί κανείς στο ανέβασμα και στο κατέβασμα, αξίζει πραγματικά τον κόπο!


1 σχόλιο: